Sjálfstæðisyfirlýsing netheima

Þegar Bill Clinton samþykkti og skrifaði undir sérstök fjarskiptalög (Telecommunications Act) þann 8. febrúar 1996 olli það miklu uppþoti í holdheimum en þó sérstaklega í netheimum, sem stækkuðu ört með fjölgun notenda lýðnetsins. Í hinum líkamlega heimi ýttu afleiðingar laganna undir markaðsyfirráð fjölmiðlafyrirtækja en í netheimum reyndu lögin að brjóta niður málfrelsi á netinu. John Perry Barlow, kröftugur baráttumaður málfrelsis í netheimum, skrifaði sama dag svar netheima við þessum lögum sem ríkisstjórn eins lands setur á landamæralaus samskipti. Til þess að undirstrika valdleysi ríkisstjórna yfir holdlausum hugsunum gaf hann svarinu nafnið Sjálfstæðisyfirlýsing netheima. John Perry Barlow er einn af fyrirlesurum ráðstefnu um stafrænt frelsi sem verður haldin 5. júlí næstkomandi og í tilefni af því gefur FSFÍ út Sjálfstæðisyfirlýsingu netheima á íslensku í fyrsta skipti.


Sjálfstæðisyfirlýsing netheima

Ríkisstjórnir iðnaðarheimsins, þið þreyttu risar holds og stáls, ég kem úr netheimum, nýja heimili hugans. Fyrir hönd framtíðarinnar, bið ég ykkur úr fortíðinni um að láta okkur í friði. Þið eruð ekki velkomin á meðal oss. Þið hafið engin yfirráð á okkar söfnunarstað.

Við höfum enga kosna stjórn og munum líklega ekki efna til kosninga. Því felur orð mitt einungis í sér það vald sem frelsið sjálft hefur. Ég lýsi því hér með yfir að hnattræna samfélagsrýmdin sem við byggjum sé náttúrulega sjálfstætt undan því einræði sem þið sækist eftir að íþyngja okkur með. Þið hafið hvorki siðferðislegan rétt til þess að ráða yfir okkur né búið yfir þvingunaraðferðum sem við höfum ástæðu til þess að lúta.

Hið réttláta vald sem ríkisstjórnir búa yfir er afkvæmi samþykkis þegna ríkisins. Þið hafið hvorki sóst eftir né fengið í hendurnar samþykki okkar. Ykkur hefur ekki verið boðið til okkar. Þið þekkið okkur ekki og þið þekkið ekki okkar heim. Netheimar liggja ekki innan ykkar lögsögu. Bygging landamæra að netheimum eru ekki eins og hver önnur opinber byggingarframkvæmd. Sú framkvæmd er ekki á ykkar valdi. Netheimar eru náttúrulegt afl sem stækkar í gegnum sameiginlegar aðgerðir okkar.

Þið hafið hvorki tekið þátt í samkundu stórfenglegra samræðna okkar né skapað auð markaðssvæða okkar. Þið þekkið ekki menningu okkar, siðfræði okkar eða hinar óskráðu reglur sem nú þegar halda uppi meiri reglu í samfélagi okkar en ykkar afskiptasemi gæti gert.

Þið haldið því fram að vandræði séu meðal oss sem þarfnist úrlausna. Þið notið þessa skálduðu staðhæfingu sem afsökun til þess að ráðast inn í okkar umdæmi. Mörg af þessum vandamálum eru ekki til staðar. Þar sem raunverulegar deilur og óréttlæti eiga sér stað munum við leysa úr þeim málum á okkar máta. Við erum að skrifa okkar eigin samfélagssáttmála. Sú stjórn sem í því felst mun rísa á okkar skilmálum, ekki ykkar. Okkar heimur er öðruvísi.

Netheimar eru samansafn færsla, vensla og hugsunarinnar sjálfrar, allt tengt í flóðbylgju samskiptavefs okkar. Okkar er heimur allsstaðar og hvergi, en þar fyrirfinnast engir líkamar.

Við erum að skapa heim þar sem allir geta safnast saman án forréttinda og fordóma í garð kynþátta, auðs, hervalds eða þjóðernis.

Við erum að skapa heim þar sem hver sem er, hvar sem er getur tjáð hugsanir sínar, hversu sérstæðar sem þær geta verið, án þess að hræðast þvingun til þagnar eða samræmis.

Ykkar lagalegu hugtök um eignir, tjáningar, auðkenni, hreyfingar og samhengi ná ekki til okkar. Þau eru byggð á efni. Hér er ekkert efni að finna.

Auðkenni okkar hafa engan líkama þannig að ólíkt ykkur getum við ekki náð fram reglu með líkamlegum þvingunum. Okkar trú er að siðfræði, upplýstur sjálfmyndaður áhugi og almenningsheill geti af sér og upphefji okkar eigin stjórn. Okkar auðkennum getur verið dreift yfir mörg af ykkar lögsagnarumdæmum. Einu lögin sem okkar samsetta menning myndi almennt samþykkja er Gullna reglan. Við vonum að við getum byggt okkar eigin sérstöku lausnir á þeim grunni. Við getum aftur á móti ekki tekið við þeim lausnum sem þið reynið að þvinga á okkur.

Í Bandaríkjunum hefur ríkisstjórn þeirra í dag sett á lög, lög um umbætur á fjarskiptum sem hafna þeirra eigin stjórnarskrá og móðgar drauma Jefferson, Washington, Mill, Madison, DeToqueville og Brandeis. Þessir draumar verða nú að fæðast að nýju í okkur.

Þið eruð dauðhrædd við ykkar eigin börn vegna þess að þau eru innfæddir íbúar heims þar sem þið munuð alltaf vera innflytjendur. Það er vegna þess að þið hræðist þau sem að þið treystið á embættismannalið með sama ábyrgðarhlutverk foreldra og þið eruð of huglaus til að takast á við. Í okkar heimi eru öll tilfinningaverðmæti og tjáningar mannkyns, frá niðrandi orðum til engillíkra setninga, hluti af einni heild, hinu hnattræna samtali stafrænna bita. Við getum ekki aðskilið loft sem kæfir, frá lofti þar sem vængir blaka.

Í Kína, Þýskalandi, Frakklandi, Rússlandi, Singapore, Ítalíu og Bandaríkjunum reynið þið að hindra frelsi eins og smitsjúkdóm með því að reisa varnarturna við framlínu netheima. Þessir turnar gæti tafið frelsissmit í stutta stund en þeir munu ekki virka í heimi sem mun innan tíðar vera umturnað af stafrænum miðlum.

Ykkar síþverrandi upplýsingaiðnaður mun viðhalda sjálfum sér með lagatillögum, í Bandaríkjunum og á öðrum stöðum, sem krefjast þess að málið sjálft sé þeirra eign um allan heim. Þessi lög munu lýsa því yfir að hugmyndir séu enn ein iðnaðarvaran, ekki merkilegri en hrájárn. Í okkar heimi, hefur allt það sem mannshugurinn getur skapað möguleika á því að vera endurskapað og dreift óendanlega án þess að gjald sé tekið fyrir. Hnattræn miðlun hugsunar þarf ekki lengur á verksmiðjum ykkar að halda.

Þessar síauknu grimmu og nýlendulegu aðgerðir setja okkur í sömu stöðu og fyrri elskendur frelsis og sjálfstæðra ákvarðanna sem þurftu að hafna valdi fjarlægra, óupplýstra afla. Við verðum að lýsa því yfir að sýndarsjálf okkar séu ónæm fyrir yfirráðum ykkar, jafnvel þó við höldum áfram að samþykkja vald ykkar yfir líkömum okkar. Við munum dreifa okkur um alla plánetuna svo að enginn geti handsamað hugsanir okkar.

Við munum skapa heimsmenningu hugans í netheimum. Megi netheimar hafa meiri manngæsku og sanngirni en heimurinn sem ykkar ríkisstjórnir hafa skapað.

Davos, Sviss
8. febrúar 1996